Θα γίνω αστροναύτης...

Το ταξίδι μας στο διάστημα ξεκίνησε! Αστροναύτες έτοιμοι για δράση, γνώση και περιπέτεια!

Ψάξαμε στο διαδίκτυο πληροφορίες για το διάστημα και για τη ζωή των αστροναυτών στο διαστημόπλοιο, συλλέξαμε πληροφορίες για τις εκτοξεύσεις των διαστημικών πυραύλων και των διαστημικών λεωφορείων, διαβάσαμε βιβλία και το ταξίδι μας συνεχίζεται! 

Σήμερα χορέψαμε, μάθαμε και τραγουδήσαμε το τραγούδι του Σακελλαρίδη "Θα γίνω αστροναύτης".

 Περπατήσαμε στο φεγγάρι, κρυφτήκαμε στους κρατήρες και παρέα με τους άλλους αστροναύτες στήσαμε χορό στο φεγγάρι το χλωμό!  

 

Μετά ζωγραφίσαμε το τραγουδάκι και φτιάξαμε τους δικούς μας αστροναύτες σε ένα ομαδικό κολάζ.

Τα παιδιά χρωμάτισαν τους αστροναύτες, στη συνέχεια έκοψαν και κόλλησαν τη φωτογραφία τους και τέλος κόλλησαν τον αστροναύτη τους πάνω στο διάστημα! (μαύρο χαρτόνι με αστεράκια και χρυσόσκονη).

Οι 4 εποχές

Η αναζήτηση για την εναλλαγή των εποχών συνεχίζεται... εικαστικά!

 

Αφού μελετήσαμε τον πίνακα του Τσαρούχη "οι τέσσερις εποχές" φτιάξαμε το δικό μας πίνακα σε τέσσερα κομμάτια με τίτλο: Οι τέσερις εποχές με την τεχνική του πουαντιγισμού

   

Τα σπανάκια

Μετά το χθεσινό μας έλεγχο στο περιβόλι, είδαμε πως και τα σπανάκια ωρίμασαν αρκετά και πως έπρεπε να τα μαζέψουμε κι αυτά. Τα παιδιά ξεχώρισαν τα σπανάκια απο τα άγρια χόρτα, τα ξερίζωσαν και τα συγκέντρωσαν στο καφάσι.

 

Στη συνέχεια ζυγίσαμε τα σπανάκια στη ζυγαριά της τάξης, τα παιδιά είδαν πως λειτουργεί η ζυγαριά και πειραματίστηκαν με διάφορα υλικά. Έκαναν συγκρίσεις και διαχώρησαν τα υλικά σε ανάλογα με το βάρος τους σε βαριά και ελαφριά.

Μετά απο συζήτηση για τη διατροφική αξία του σπανακιού και τις βιταμίνες του, τα παιδιά αποφάσισαν να το μαγειρέψουμε στην τάξη και να το φάμε. Από τα υποψήφια φαγητά που περιέχουν το σπανάκι, κέρδισε η σπανακόπιτα κι έτσι ζητήσαμε για άλλη μια φορά τη βοήθεια των γονέων της τάξης. Η κυρία 'Ελενα προθυμοποιήθηκε να μας βοηθήσει να φτιάξουμε την σπανακόπιτα και τα παιδιά της έδωσαν τα σπανάκια για να τα πλένει και να τα καθαρίσει.

Την επόμενη κιόλας μέρα η κυρία Έλενα έφερε τα σπανάκια καθαρισμένα και ζεματισμένα και ξεκίνησε η προετοιμασία της πίτας. 

Πρώτα είδαμε τα υλικά και μετά  ξεκίνησε η ετοιμασία της πίτας!

 

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, η μία ομάδα κατέγραφε τα υλικά
   


και η άλλη ομάδα πρόσθετε τα υλικά στο ταψί....
 
 

     

 

 Μετά από λίγο η πίτα μας ήταν έτοιμη και...

   

   
Π Ε Ν Τ Α Ν Ο Σ Τ Ι Μ Η !!!!


Αφού φάγαμε τη νόστιμη πιτούλα και πήραμε όλες τις βιταμίνες και το σίδηρο του σπανακιού, τα παιδιά ετοίμασαν ένα βιβλίο με ζωγραφιές για να ευχαριστήσουν και έμπρακτα την κ.Έλενα για την πολύτιμη βοήθειά της!

Ο μύθος της Περσεφόνης

Ο μύθος της Περσεφόνης απο τα παιδιά του ολοήμερου!

 Η Περσεφόνη, κόρη της θεάς Δήμητρας, έπαιζε και χόρευε με τις φίλες της όταν ξαφνικά αντίκρυσε...

 

ένα πανέμορφο λουλούδι!

 

Αυτή την αφορμή περίμενε ο Πλούτωνας, ο θεός του Κάτω Κόσμου. Πήρε το χρυσό του άρμα, με τα δυνατά του άλογα και...

 

πήγε να την κλέψει και να την πάρει μαζί του στον Κάτω Κόσμο!

 

Η θεά Δήμητρα, η μητέρα της Περσεφόνης, άρχισε να την ψάχνει, να την αναζητά, αλλά δυστυχώς οι προσπάθειές της ήταν άκαρπες...

 

Τόση ήταν η στεναχώρια της Δήμητρας που από όπου περνούσε τα φυτά μαραίνονταν, τα δέντρα ξεραίνονταν, τα λουλούδια έπεφταν στο χώμα...

 

Ο Δίας, ο αρχηγός των θεών που καθόταν ψηλά στον 'Ολυμπο, όλα τα έβλεπε κι όλα τα γνώριζε. Έτσι λοιπόν μόλις είδε οτι καταστρέφονταν όλοι οι καρποί απο τη στεναχώρια της θεάς Δήμητρας και οτι οι άνθρωποι άρχισαν να πεινάνε, έστειλε τον αγγελιοφόρο του, τον Ερμή στον Κάτω Κόσμο για να μιλήσει στον Πλούτωνα και να τον πείσει να επιστρέψει την Περσεφόνη στην μητέρα της.

Ο Πλούτωνας συμφώνησε να επιστρέψει την Περσεφόνη στην Δήμητρα, αλλά πρώτα της έδωσε να φάει ένα μαγεμένο ρόδι...

Ο Ερμής έδωσε την Περσεφόνη στη μητέρα της που την υποδέχτηκε με χαρά κι αγάπη!



Αμέσως τα φυτά στη γη ζωντάνεψαν ξανά! Τα λουλούδια άνθισαν, η χλόη πρασίνισε κι ολόκληρη

η φύση φόρεσε τα γιορτινά της!

Η χαρά τους όμως δεν κράτησε για πολύ. Ο μαγεμένος καρπός του Κάτω Κόσμου είχε κάνει την Περσεφόνη να αποζητά τον Πλούτωνα. Έτσι ο Δίας αποφάσισε πως η Περσεφόνη έπρεπε να μένει στον κάτω Κόσμο 6 μήνες το χρόνο, ένα μήνα για κάθε σπόρο που έφαγε. Τους υπόλοιπους 6 θα τους περνούσε με τη μητέρα της.
Αυτό το μύθο σκαρφίστηκαν οι αρχαίοι Έλληνες για να εξηγήσουν την εναλλαγή των εποχών!

 

 

Μας άρεσε πολύ και το τραγούδι της Περσεφόνης που βρήκαμε στο διαδίκτυο. 

Η πρώτη μας σοδειά

Η ανάπτυξη όλων των φυτών στο περιβόλι μας είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη και σήμερα τα παιδιά έλεγξαν για άλλη μια φορά την εξέλιξή τους πάνω αλλά και κάτω από το χώμα.  

 Τα σπανάκια μεγάλωσαν, ψήλωσαν πολύ και μάκρυναν και οι ρίζες τους.

Τα παιδιά μάλιστα παρατήρησαν πως όσο είναι το ύψος του φυτού, τόσο περίπου είναι και το μέγεθος της ρίζας τους.

     

Ο άνηθος και ο μαϊντανός δυνάμωσαν αλλά όχι αρκετά...

 Τα ρεπανάκια που ήταν πολύ πυκνά φυτεμένα έγιναν λεπτά και μακρουλά...

 ενώ τα άλλα που είχαν περισσότερο χώρο έγιναν μεγαλύτερα και στρογγυλά. Η παρατήρηση αυτή μας έδωσε αφορμή για συζήτηση και περαιτέρω σχεδιασμό και δράσεις. 

        

 Τα κρεμμύδια μεγάλωσαν υπερβολικά, τόσο πάνω όσο και κάτω απο το έδαφος και αποφασίσαμε πως ήρθε η ώρα να τα βγάλουμε απο το περιβόλι και να τα δοκιμάσουμε!

 Τα παιδιά μέτρησαν τα κρεμμυδάκια, τα μοιράστηκαν και τα πήραν στο σπίτι για να τα μαγειρέψουν και να τα φάνε με την οικογένειά τους.

Φλεβάρης Κουτσοφλέβαρος

Ο Φεβρουάριος έφτασε κι εμείς για να τον καλωσορίσαμε, θυμηθήκαμε την ιστορία της λαϊκής μας παράδοσης που εξηγεί γιατί ο Φλεβάρης έχει 28 μέρες, από το βιβλίο των Τζ. Μωραΐτη και Γλ.Διανέλλου "Τι θέμα να διαλέξω στο χρόνο για να τρέξω" (2006, σ.σ.211-212).

Σύμφωνα με την παράδοση, κάποτε οι μήνες είχαν αμπέλια, αλλά οι μήνες του Χειμώνα, ο Δεκέμβρης, ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, δεν παρήγαγαν πολλά σταφύλια κι έτσι αποφάσισαν να ενώσουν το κρασί που έφτιαξαν και να το βάλουν σε ένα βαρέλι.

Ο Φλεβάρης, που είχε βάλει πρώτος το κρασί του στο βαρέλι, μια μέρα, χωρίς να ρωτήσει τους άλλους, τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος για να πιει το κρασί του. Όπως καταλαβαίνετε, ήπιε και το κρασί των άλλων μηνών. Μόλις το μάθανε ο Γενάρης και Δεκέμβρης, θύμωσαν πόσο πολύ και για να τον τιμωρήσουν, του πήραν από μια μέρα ο καθένας. Έτσι ο Φλεβάρης απόμεινε με 28 μέρες ενώ ο Δεκέμβρης κι ο Γενάρης απέκτησαν 31μέρες και για να τον πειράξουν, τον φώναζαν Κουτσοφλέβαρο και Μεθυσμένο!

Εμείς στην τάξη, εμπλουτίσαμε την ιστορία, προσθέτωντας και τους 12 μήνες και τα παιδιά αναπαράστησαν την ιστορία του Φλεβάρη 

 

και στη συνέχεια ζωγράφισαν ό,τι τους έκανε εντύπωση.

 

Εδώ είναι το τραπέζι με τους 12 μήνες...

 

Το βαρέλι με το κρασί...

 

Ο Φλεβάρης που πίνει και μεθά με τις 28 του μέρες, ενώ πίσω ο Γενάρης κι ο Δεκέμβρης έχουν 31...

 

Φλεβάρη, Φλεβάρη... Κουτσοφλέβαρε!!!

Πατώντας ΕΔΩ  και ΕΔΩ μπορείτε να βρείτε κι άλλες αναρτήσεις, διαδικτυακά παιχνίδια  και φύλλα εργασίας για τον Φεβρουάριο!

 

Καλό μας μήνα!